Nuwara Elyia, Ella
Door: Carin
Blijf op de hoogte en volg Carin
27 December 2014 | Sri Lanka, Nuwara Eliya
Onderweg stoppen we bij een theefabriek, eentje die al ruim 100 jaar in werking is. Het is van een Schot, ben alleen de naam kwijt, sorry. Hier krijgen we uitleg over het hele proces om thee te maken, van plukken van de theebladeren, drogen, "malen", sorteren, inpakken en verzenden. Ook zeer de moeite waard.
Na dit bezoek met uiteraard een lekkere kop thee met chocolade cake gaan we verder de bergen in naar ons hotel. Het heeft een toepasselijke naam: Heaven Seven hotel. Hier verblijven we 1 nacht, met op de achtergrond hevige, zeer hevige regenval.
Hierdoor moeten we weer wat schrappen in ons programma, zoals Horton Plains National Park met een wandeling naar het zogenoemde World's End. En ook de traditionele en bekende treinreis moeten we schrappen. Door de hevige moessonbuien zijn er diverse aardverschuivingen geweest die op de weg en op het spoor zijn beland. We gaan dus met de auto verder. Na een klein half uur staan we stil, file...oeps, maar eens even poolshoogte nemen en foto's uiteraard. Er is een heel stuk berg naar beneden gekomen midden over de weg. Van twee kanten wordt er met man enmacht gewerkt om een doorgang te maken zodat het verkeer er weer door kan. Wat een ravage!
Na een dik uur wordt de weg vrijgegeven, maar er hangt nog een stuk berg los en zal spoedig breken en schuiven. Gevaar nog niet geweken dus. Met goede moed vervolgen we onze weg. We komen nog diverse blokkades tegen; niet zo erg als die eerste, maar toch. Uiteindelijk komen we op onze plaats van bestemming aan. Het Feelin Good hotel, gerund door een Duitser die met een Sri Lankaanse getrouwd is. Het ligt alleen vrij afgelegen. Op weg hiernaartoe zijn we nog wel langs de grootste waterval gekomen. Mooie plek om weer wat plaatjes te schieten.
De volgende dag gaan we met de tuk-tuk naar Ella stad om Little Adam's Peak te beklimmen. Via een omhoogslingerend pad komen we halverwege bij trappen die ons verder omhoog voeren, zo'n 330 treden. Gelukkig is het droog en goed te doen. Vn onze gids mogen we alleen de eerste en tweede piek beklimmen, maar er zijn er best wel veel die ook de derde piek nemen. Zo ook Lucien. Het is eerst een vrij steil pad naar beneden, dus ik blijf toch maar op de tweede wachten en geniet van het uitzicht en de klimmende mensen.
Na deze beklimming en natuurlijk ook weer de afdaling besluiten wij om niet met de tuk-tuk weer terug te gaan, maar in het stadje te blijven. Iets eten en drinken en dan ook informeren of we via het spoor naar de Nine Arches Bridge kunnen lopen. Er liggen een stuk of wat blokkades op het spoorlijntje maar het is te doen. Treinen kunnen er niet rijden, dus met paraplu op weg naar de bogen-brug. Ook dit is weer zeer de moeite waard.
Na deze tocht gaan we iets drinken bij Chill, een gezellig eetcafe en we besluiten er ook maar onze avondmaaltijd te gebruiken. Rond een uur of acht pakken we de tuk-tuk om naar ons hotel te gaan. De diverse blokkades door de aardverschuivingen worden al opgeruimd maar de schade is wel goed te zien. In het hotel spreken we een Engels-Duits gezin die helaas de bogen niet meer hebben kunnen zien, omdat een nieuwe aardverschuiving (eigenlijk een lawine van zand en bomen) hen de weg versperde en het te gevaarlijk was om er nog door te gaan. Wij hebben dus veel geluk gehad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley